فرمالین ۲٪ از رقیق کردن فرمالین غلیظتر (مانند ۱۰٪ یا ۳۷٪) با آب مقطر یا بافر فسفاتی تهیه میشود و بوی تند بسیار ضعیفی دارد. این غلظت پایین، تحریککنندگی کمی دارد اما همچنان خواص ضدمیکروبی و فیکساتیو ضعیفی حفظ میکند. در تحقیقات، تزریق زیرجلدی آن در پنجه موش باعث رفتارهای درد دوفازی (حاد و التهابی) میشود که مدل استاندارد برای مطالعه مکانیسمهای درد و اثربخشی داروهای ضددرد است. ماده همچنان حاوی فرمالدئید سرطانزا است، بنابراین باید با احتیاط، در هود و با تجهیزات حفاظتی استفاده شود. پایداری خوبی در دمای اتاق دارد اما برای کاربردهای دقیق بهتر است تازه تهیه شود.
کاربردهای اصلی:
- القای درد در تست فرمالین (formal pain test) برای تحقیقات فارماکولوژی درد و داروهای ضدالتهاب/مسکن
- ضدعفونی ملایم سطوح، ابزارها یا پوست حساس (کمتر تحریککننده نسبت به غلظتهای بالاتر)
- حفظ ضعیف نمونههای کوچک بیولوژیکی یا آموزشی که نیاز به فیکساسیون قوی نیست
- پایه برخی پروتکلهای تحقیقاتی در زیستشناسی و نوروساینس
- گاهی در آبزیپروری یا دامپزشکی برای درمان پارازیتهای خارجی (با احتیاط شدید)