تریس بافر از نمک تریس (Tris base) یا هیدروکلراید آن تهیه میشود و به دلیل ظرفیت بافری بالا و عدم تداخل با اکثر واکنشهای آنزیمی، استاندارد طلایی در زیستفناوری و بیوشیمی محسوب میشود. این بافر در الکتروفورز ژل پلیآکریلآمید (SDS-PAGE و Native-PAGE)، استخراج RNA و DNA، کشت سلولی، ایمونولوژی (بافرهای شستشو در وسترن بلات و ELISA)، کروماتوگرافی و آنالیز پروتئینها به کار میرود. در تحقیقات دارویی برای فرمولاسیون پروتئینهای درمانی و واکسنها استفاده میشود و به دلیل سازگاری بالا با سلولهای زنده، در محیطهای کشت سلولی و آزمایشهای in vitro نقش کلیدی دارد. تریس بافر حساس به دما است (pH آن با افزایش دما کاهش مییابد) بنابراین باید در دمای مشخص کالیبره شود.