۱٬۱۰-فنانترولین مونوهیدرات به دلیل توانایی تشکیل کمپلکسهای پایدار و رنگی با یونهای فلزی دوظرفیتی (مانند Fe²⁺، Cu²⁺، Zn²⁺)، یکی از مهمترین معرفهای شیمی تجزیه است. در آزمایشگاهها برای تعیین غلظت آهن به روش اسپکتروفوتومتری (تشکیل کمپلکس قرمز رنگ فروئین با جذب حداکثر در ۵۱۰ nm)، تیتراسیون ردوکس (به عنوان شاخص در سریمتری با پتانسیل +۱.۰۶ ولت)، و اندازهگیری فلزات دیگر مانند پالادیوم، وانادیوم و نقره کاربرد دارد. در تحقیقات بیوشیمیایی و زیستفناوری به عنوان مهارکننده متالوپروتئازها (از طریق کیلیت کردن یونهای فلزی فعالکننده آنزیم)، مطالعه برهمکنش DNA-پروتئین (با فعالیت نوکلئازی در کمپلکس با مس)، و مهارکننده آنزیمهای JAMM-type در مسیر یوبیکویتیناسیون استفاده میشود. همچنین در شیمی هماهنگی برای سنتز کمپلکسهای فلزی، مطالعات کاتالیزوری و تحقیقات متابولیسم فلزات سنگین مؤثر است. این ماده زیستسازگار نیست و سمیت دارد، اما در کاربردهای تحقیقاتی کنترلشده بسیار ارزشمند است.